عملکرد لاین های جدید گندم تحت شرایط تنش خشکی آخر فصل

به منظور بررسی تحمل ژنوتیپ های امیدبخش گندم نان T. aestivum در شرایط تنش خشکی انتهای فصل، آزمایشی در سال زراعی 92-1391 در شهر کوهپایه استان اصفهان به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید که در آن تعداد 9 ژنوتیپ گندم نان از لاین های امیدبخش گندم مرکز تحقیقات اصفهان در دو شرایط تنش خشکی انتهای فصل رشد قطع ابیاری بعد از ظهور سنبله ها و عدم تنش خشکی مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تنش بر عملکرد دانه، عملکرد بیوماس، تعداد دانه در سنبله وزن هزار دانه، تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیک، طول سنبله ارتفاع بوته، محتوای آب نسبی برگ و طول سنبله تاثیر معنی داری داشت ژنوتیپ های نیز اختلاف معنی داری در کلیه صفات مورد مطالعه داشتند. تنش خشکی آخر فصل موجب کاهش 33 درصدی عملکرد دانه گردید عملکرد دانه با سنبله در متر مربع و تعداد دانه در سنبله همبستگی مثبت داشت همچنین عملکرد بیولوژیک با سنبله در متر مربع، ارتفاع بوته و عملکرد دانه همبستگی مثبت داشت شاخص های GMP و STI ،MP بالاترین همبستگی را با عملکرد دانه، هم در شرایط تنش و هم در شرایط عدم تنش، داشتند. در شرایط عدم تنش بالاترین عملکرد دانه به میزان 0/54 کیلوگرم در متر مربع مربوط به لاین 1 و در شرایط تنش بالاترین عملکرد دانه به میزان 0/5، 0/47 و 0/47 کیلوگرم در متر مربع به ترتیب به لاین های 1، 35، 42 تعلق داشت بدین ترتیب در صورت عدم تنش خشکی انتهای فصل لاین 1 و در صورت وجود تنش خشکی انتهای فصل، لاین های 1، 35، 42 قابل توصیه هستند.