مقایسه امید به زندگی، کیفیت زندگی و رضایت زناشویی همسران جانبازان جنگ تحمیلی و افراد عادی

ژوهش حاضر با هدف مقایسه امید به زندگی، کیفیت زندگی و رضایت زناشویی همسران جانبازان جنگ تحمیلی وافراد عادی انجام شد. روش پژوهش از نوع مقایسه ای بوده و جامعه آماری شامل کلیه همسران جانبازان جنگ تحمیلی وزنان عادی ساکن شهر تهران و نمونه آماری شامل 120 نفر( 60 همسر جانباز و 60 عادی) که به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل سه پرسشنامه ی رضایت زناشویی انریچ، کیفیت زندگی شربورن و امید بهزندگانی هرث بوده است. روش آماری در دو حیطه ی توصیفی و استنباطی صورت پذیرفت؛ شاخص های آمار توصیفی (شاملمیانگین، انحراف معیار و نمودار ها) و شاخص های آمار استنباطی، تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. یافته هایپژوهش نشان داد که: کیفیت زندگی، رضایت زناشویی با در کیفیت زندگی و رضایت زناشویی همسران جانبازان نمرات پایینتر را به خود اختصاص داده اند و در امید به زندگانی تفاوتی با زنان عادی نداشته اند. در فرضیه دوم: متغیر رضایت زناشویی؛در مقیاس های: موضوعات شخصی، حالت تعارض، در مدیریت مالی، در فعالیت اوقات فراغت، روابط جنسی، جهت گیریمذهبی و ارتباط زناشویی نمرات پایین تر و در ازدواج و فرزندان تفاوت معنی داری به دست آمده است ولی در مولفه ی اقوامو دوستان تفاوت معنی داری مشاهده نشد. در فرضیه سوم: عملکرد جنسی نمرات پایین تر، محدودیت ناشی از وضعیتسلامت، خستگی یا نشاط، سلامت عاطفی، عملکرد اجتماعی، عملکرد درد از زنان عادی پایین تر می باشند و البتهمحدودیت ناشی از مشکلات هیجانی بوده و تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نتیجه نشان داد که: همسران جانبازان ازرضایت و کیفیت زندگی پایین تری نسبت به همسران مردان عادی برخوردار بوده و در امید به زندگانی تفاوت معنی داریمشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

رضایت زناشویی ، کیفیت زندگی ، امید به زندگانی ، جانبازان