پیش بینی انتشار گاز دی اکسید کربن در ایران تا افق 1420 : یک رویکرد خود توضیحی میانگین متحرک انباشته ی فازی

افزایش مصرف انرژی در ایران طی ده ههای گذشته باعث افزایش انتشار گاز دی اکسید کربن و به تبع آنافزایش آلودگی و تخریب محیط زیست شده است. در این مقاله پیش بینی انتشار گاز دی اکسید کربن(به عنوان معیاری برای آلودگی محیط زیست) در ایران تا افق 1420 با استفاده از داده های سال های1393 - 1359 انجام می گیرد. ابتدا دقت پیش بینی سه الگوی رگرسیون خطی فازی (FLR)، خودتوضیح میانگین متحرک انباشته (ARIMA) و خود توضیح میانگین متحرک انباشته ی فازی 3(FARIMA) با استفاده از معیارهای ارزیابی مختلف با هم مقایسه می شود و الگویی که دقیق تر بودبرای پیش بینی مورد استفاده قرار می گیرد. پس از ارزیابی دقت پیش بینی الگوهای مختلف، نتایج نشانداد که الگوی خود توضیحی میانگین متحرک انباشته ی فازی دارای خطای کمتر و دقت بیشتری نسبتبه سایر الگوها می باشد. پس از پیش بینی با استفاده از این الگو مشخص شد که انتشار گاز دی اکسیدکربن در ایران در سال 1420 بین 802 و 1067 میلیون متریک تن خواهد بود. سیاست گذار انمی توانند با استفاده از قیمت گذاری مناسب انرژی و تصویب قوانین سخت گیرانه و نظارت بیشتر برتولیدات و واردات، مانع افزایش شدید مصرف انرژی و انتشار گاز دی اکسید کربن در کشور شوند.

کلیدواژه ها:

پیش بینی ، دی اکسید کربن ، خود توضیحی میانگین متحرک انباشته ی فازی ، ایران