ارزیابی قابلیت اطمینان یک اینورتر متصل به شبکه در سیستم خورشیدی با روش FIDES با در نظر گرفتن پروفایل تابش خورشید

روش های فعلی برای پیش بینی قابلیت اطمینان مبتنی بر توانایی تشخیص نوع خرابی هستند . همانند قسمتی از روش FIDES ، که زمانهای متوالی از یک عملیات مونتاژ الکترونیکی به حساب می آید . در این مقاله ، بررسی قابلیت اطمینان یک اینورتر در سیستم های خورشیدی متصل به شبکه ، با توجه به پروفایل موظفی روزانه فرض شده انجام گرفته است . قطعاتی که بیشترین سهم در خطای کلی را دارند ، ماسفت ها هستند و پس از آنها دیود ها می باشند. نتایج نشان می دهد که پارامتر دما بیشترین تاثیر را در نرخ خطای λ دارد ، و اهمیت کارایی روشهای مدیریت گرما رو آشکار می کند . زمانی که تاثیر بازه های زمانی عملیاتی منحصر بفرد بررسی می شد ، مشخص شد که سطوح قدرت بالای %70 سهم بیشتری در بوجود آمدن λ دارند . در مورد شرایط غیر فعال ، بیشترین رطوبت ، بیشترین نرخ خطا را تولید می کند

کلیدواژه ها:

سیستم خورشیدی ، قابلیت اطمینان ، اینورتر متصل به شبکه