اثر سیلیسیم بر ایجاد تحمل به سرما در دانهال های خربزه

به منظور بررسی تاثیرغلظت های مختلف سیلیسیم در کاهش تنش سرمایی گیاه چه های خربزه، این تحقیق بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار در سال 1394 در دانشگاه بو علی سینای همدان انجام شد. فاکتور اول، تنش سرما در سه سطح 0و2و20 درجه سانتی گراد (دمای شاهد) و فاکتور دوم، شامل تغذیه سیلیسیم در چهار سطح صفر شاهد ،0/1 و1و2 میلی مولار از منبع سیلیکات پتاسیم بود. نتایج نشان داد با کاهش دما، سطح مقطع برگ، وزن تر و خشک شاخساره، کاهش یافت. درگیاهان تیمار شده با غلطت 1و 2 میلی مولار سیلیسیم سطح مقطع برگ افزایش یافت، اما تاثیر سیلیسیم بر وزن تر و خشک گیاهان، معنی دار نبود. با افزایش سطح تنش، نشت یونی برگ و پراکسیداسیون لیپیدهای غشاء، افزایش یافت و بیش ترین میزان آنها دردمای صفر درجه سانتی گراد و تیمارهای شاهد بدست آمد و همچنین محتوای نسبی آب برگ RWC در تنش سرما کاهش یافت. استفاده از تیمار 1 و 2 میلی مولار سیلیسیم، تحت تنش سرما باعث کاهش نشت یونی و پراکسیداسیون غشاء و افزایش محتوای آب نسبی برگ شد. به نظر می رسد سیلیسیم توانسته است رشد گیاه خربزه رادر شرایط تنش سرما، با کاهش پراکسیداسیون لیپیدهای غشاء و نشت یونی ونیز حفظ محتوای آب برگ ها بهبود بخشد و افزایش تحمل گیاه به سرما را فراهم آورد

کلیدواژه ها:

تنش سرما ، خسارت سرمایی ، تغذیه سیلیسیم