بررسی مسکن با رویکرد تامین آسایش داخلی در شهرهای پرجمعیت

مسکن مناسب تنها به معنای وجود یک سقف بالای سر انسان نیست، مسکن مناسب به معنای آسایش، فضای مناسب،دسترسی فیزیکی و امنیت مناسب، امنیت مالکیت، پایداری و دوام سازه ای می باشد. روشنایی، تهویه، سیستم گرماییمناسب، زیرساختهای اولیه از قبیل آبرسانی مناسب، بهداشت و آموزش، دفع زباله، کیفیت مناسب زیست محیطی عواملبهداشتی مناسب، مکان مناسب و قابل دسترس از نظر کار و تسهیلات اولیه که همه این موارد باید با توجه به استطاعتمردم تامین شود. مسکن با مطرح شدن به عنوان پیکره ای معمارانه در محیط، هویت انسان را محرز کرده و امنیت را بر اوارزانی می دارد؛ و سرانجام هنگام پای نهادن به آن به آسایش دست می یابد. در مسکن، آسایشی را می یابد که بر آنهاوقوف داشته و گرامیشان می دارد. در این تحقیق، به آنچه آسایش داخلی خوانده شده پرداخته م یشود. روش تحقیق دراین پژوهش توصیفی بوده است. در زمینه تحلیل اطلاعات، روابط بین مسکن و تامین آسایش مورد مطالعه قرار گرفته اند.نتیجه پژوهش نشان می دهد که با لحاظ کردن نیازهای فضایی، فیزیکی، امنیتی و معیارهای جزیی در داخل مسکن،آسایش تامین می گردد.

کلیدواژه ها:

مسکن ، آسایش داخلی ، شهرهای پرجمعیت