جایگاه گمشده پاتوق (سالمندان) در معماری ایران

با توجه به شان و منزلت و برکت وجود افراد مسن جامعه، جایگاه خاصی که بتوانند مدتی از طول روز را با هم قطاران خود در آرامش و شادی سپری کنند در طراحی فضای شهری معماری معاصر گم شده است. هر روز مشاهده می گردد آقایان مسنی که کنار بلوارها یا در حاشیه ی میادین به صورت گروهی در میان ازدحام ماشین ها و مردم در کنار همدیگر جمع می شوند و حال اینکه این امکان برای بانوان مسن میسر نیست. در این تحقیق ویژگی های یک مکان امن و شادی بخش برای افراد مسن بررسی می شود. مرور موضوعات نشان می دهد که علی رغم نظریات گوناگون در زمینه شادی و مطالعات فراوان در زمینه ی فضای جمعی و کیفیت آنها، تاثیر طراحی مناسب چنین فضاهایی بر افزایش نشاط اجتماعی این قشر حساس جامعه کمتر مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

پاتوق ، اوقات فراغت ، فضاهای شهری ، سالمندان