بازشناخت مولفه های معنوی معماری بومی در کیفیت بصری شهر اسلامی (مورد: شهر قم)

معماری سنتی و قدیمی دست ساخته های بدیع انسان در هر فرهنگ و تمدن بوده و هنوز از تازگی، مطلوبیت و پیچیدگی در تمامابعاد برخوردار است و در دنیای مدرن توجه به معماری بومی درکیفیت بصری جداره های شهری می تواند راهیردی در تقویتالگوهای اسلامی و فرهنگی باشد. در عصر مدرنیته بعضا روندی از نمایش بعد دیداری شهر ها با جلوه های غریب، برای شهرهایدارای پیشینه اسلامی و فرهنگی مشاهده می کنیم و این روند می تواند در تزلزل معنایی شهر بسیار موثر و تخریب گر باشد.شهر تاریخی سنتی قم یکی از شهر های مذهیی و تاریخی است که قطب معرفت شناسی اسلامی و بناهای مذهبی می باشد که درراس همه آنها حرم مطهر حضرت معصومه (س) قرار گرفته است. شهر تاریخی قم دارای راسته بازار قدیمی و سنتی با ساختار خانههای حیاط دار منطیق بر شرایط اقلیمی منطقه در اطراف آن بوده،که در اضلاع اطراف حرم قرار گرفته اند.شهر قدیمی قم با پیشینه تاریخی- مذهیی خود می تواند مولفه های کیفی خود را بهتر از وضاع موجود و در حد شهر اسلامی مطلوب به نمایش گذارد ؛لذا هدف ازاین پژوهش تحلیل و شناسایی مولفه های معنوی معماری سنتی بوده که می تواند در ارتقاءکیفیت بصری شهری موثر باشند. این پژوهش با روش تحلیلی توصیفی و استفاده از منابع کتابخانه ای به شناخت مولفه های معماریبومی وارایه نتایج استنتاجی از جهت کیفیت بصری در شهر اسلامی می پردازد.باتوجه به نتایج این تحقیق، ضرورت توجه به مولفه های معنوی تاثیر گذار منیعث از معماری سنتی گذشته می تواند الگوییراهیردی درجهت کیفیت منظری و ارتقاء بعد بصری شهر مدرن امروزی باشد.

کلیدواژه ها:

شهر اسلامی ، مولفه های معنوی ، معماری سنتی ، کیفیات منظری ، قم