تاثیر طراحی ارگونومیکی محیط زندگی بر کاهش آسیب های ناشی از افتادن سالمندان

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر طراحی ارگونومیکی محیط زندگی بر کاهش آسیب های ناشی از افتادن سالمندان است. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات نیمه تجربی محسوب می شود. جامعه آماری این پژوهش را سالمندان بالای 65 سال استان البرز تشکیل می دهند. نمونه آماری آن را 30 سالمند با سابقه حداقل یک بار افتادن در یک سال گذشته تشکیل می دهند که به شیوه نمونه در دسترس از مراکز توانبخشی، پارک ها و مراکز خدماتی سالمندان انتخاب شد. آزمودنی ها پس از انتخاب به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند و پرسشنامه به ترس از افتادن FES-I یاردلی و همکاران (2005)را تکمیل کردند و میزان بهم خوردن تعادل در 12 هفته گذشته آنها نیز ثبت شد. سپس محل زندگی گروه تجربی بر اساس اصول ارگونومیک از لحاظ نور، ناهموار بودن، لغزندگی کف، کوچک بودن محل رفت و آمد، طراحی محل نشیمن و خواب، سرویس بهداشتی، گذاشتن دستگیره در محل های مورد نیاز و ... با توجه به محیط زندگی سالمندان ، استاندارد سازی شد. پس از 12هفته دوبار سالمندان پرسشنامه های تحقیق را پر کردند. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، داده ها توسط نرم افزار SPSS 22 و آزمون های آماری توصیفی (میانگین، انجراف استاندارد و ...) و آزمون های آماری استنباطی (تی مستقل) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش حاضر نشان داد که مداخلات ارگونومیکی باعث کاهش افتادن و همچنین ترس از افتادن در سالمندان می شود.

کلیدواژه ها:

طراحی ارگونومیکی محیط زندگی ، آسیب های ناشی از افتادن سالمندان ، ترس از افتادن