راهکارهای کاهش نوفه ترافیک درمناطق مسکونی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,167

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ACCMCONF01_111

تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1397

چکیده مقاله:

نویز یا سروصدای مزاحم به عنوان مهمترین مشکل زیست محیطی جوامع بشری در سالهای اخیر مطرح شده است. آسایش، سلامت و کیفیت زندگی انسان به ویژه در شهرها به دلیل افزایش منابع صوتی کاهش یافته است . منابع ایجاد کننده ی صدای مزاحم در شهرها بسیار متنوع اند. ولی بی گمان صدای ترافیک یا همان صدای تولید شده ناشی از تردد ماشین آلات و موتور سیکلت ها در خیابان ها و بزرگراه ها ، بزرگترین منبع محسوب میشود .مساله ی بسیار مهم درباره صدای ترافیک این است که منبع تولید صدا،یعنی وسیله نقلیه ، خود مجموعه ای از منابع تولبد کننده ی صوت است. صدای موتور، حرکت هوا در اطراف بدنه وسایل نقلیه ، تعویض دنده ، بوق، ترمز ،حرکت چرخها بر روی سطح خیابان و حتی سیستم های پخش موسیقی همگی جزو تولید کننده ی نویز در وسایل نقلیه هستند بنابراین کاهش صدای ترافیک امری ضروری به نظر می رسد. یکی از راهکار های کاهش صدای ترافیک ایجاد ساختار متخلخل در روکش آسفالت سطح جاده ها میباشد این ساختار متخلخل ،می تواند با جذب و استهلاک انرژی صوتی به کاهش صدای منتشر شده کمک نماید. استفاده از این آسفالت ها با وجود مزایای قابل توجه خود درکاهش صدا ، با مشکلاتی نیز همراه است. احتباس قطرات آب و گرد و غبار و شن در فضای خالی آسفالت ، کهندگی سریع قیر و شکنندگی سریع آسفالت ، کاهش کارایی آسفالت تعمیر شده و نیاز به فناوری بالا برای تولید ازجمله مواردی است که استفاده از این روش برای کنترل صدای ترافیک را با مشکل روبه رو میکند. به عنوان یک راهکار اصلی جهت کاهش نوفه ی ترافیک بزرگراه برای مناطق مسکونی، تعیین حداقل عرض حریم صوتی با توجه به عواملی مانند: موقعیت تراز بزرگراه نسبت به ساختمان های مسکونی، فاصله دریافت کننده از منبع، پوشش گیاهی و سد صوتی می باشد. در مطالعه ی پیش رو ضمن معرفی منابع تولید صدا و عوامل تشدبد کننده ی آن، همچنین معرفی راهکارهای کاهش نوفه ی ترافیک بزرگراه ، یک مطالعه موردی با هدف تعیین و کنترل میزان آلودگی های صوتی جاده قاین – گناباد جنبه کاربردی بودن این مطالعه را به نمایش خواهد گذاشت.

نویسندگان

مرتضی عراقی

استادیار گروه منهدسی عمران دانشگاه بیرجند، ایران

محمد حسین امینی

دانشجویی کارشناسی ارشد عمران گرایش راه و ترابری، دانشگاه هرمزان، ایران