تاثیر آموزش شیوه های مقابله شناختی رفتاری و تنظیم هیجان بر کاهش نا امیدی، شادکامی و عزت نفس کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش شیوه های مقابله شناختی رفتاری و تنظیم هیجان بر کاهش نا امیدی و بهبود شادکامی و عزت نفس کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست بود. روش این پژوهش، شبه آزمایشی با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش را کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست شهر اردبیل در سال 1392 تشکیل دادند (83=N). از این جامعه تعداد 45 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و بعد از انجام مصاحبه بالینی در سه گروه 15 نفری آموزش مهارت های مقابله ای شناختی رفتاری، آموزش تنظیم هیجان و گواه به تصادف جایگزین شدند. هر سه گروه در مراحل پیش و پس آزمون به پرسش نامه های نا امیدی، شادکامی و عزت نفس پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از آزمون کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین میانگین نمرات سه گروه آموزش مهارت های مقابله ای شناختی رفتاری، تنظیم هیجان و گروه گواه در نا امیدی، شادکامی و عزت نفس وجود دارد. نتایج آزمون تعقیبی نیز نشان داد که در شادکامی و نا امیدی هر دو شیوه ی آموزش مهارت های مقابله شناختی رفتاری و تنظیم هیجان به یک اندازه اثربخش بودند ولی روش تنظیم هیجان بر عزت نفس اثر بخش نبود. با توجه مشکلات کودکان بی سرپرست و بد سرپرست در اکتساب طبیعی مهارت های رفتاری و هیجانی ضروری برای رشد، آموزش مهارت های مقابله ای شناختی رفتاری و تنظیم هیجان در افزایش میزان شادکامی و کاهش نا امیدی این کودکان و نوجوانان می تواند سودمند باشد.

کلیدواژه ها:

مقابله شناختی رفتاری ، تنظیم هیجان ، بی سرپرستی و بد سرپرستی ، نا امیدی ، شادکامی ، عزت نفس