حسادت و سیاست؛ نوزیک در برابر رالز

رالز برای ایجاد وضعیتی منصفانه و بیطرفانه در وضع نخستین جهت تدوین اصول عدالت، با فرض اصل عدم نفع متقابل در وضع مذکور، ویژگیهای روان شناختی نمایندگان همچون نوعدوستی و حسادت که قابلیت تاثیرگذاری بر تدوین اصول عدالت را دارند، از وضع مذکور حذف میکند. اما برخی از رقبای فکری وی همچون روبرت نوزیک که یکی از پایه گذاران مکتب لیبرتارین است، از دیدگاه رالز انتقاد میکند و روش وی را نه تنها منصفانه و بیطرفانه نمیداند بلکه آن را خلاف طبع بشر و ناروا میشمرد. وی حذف حسادت از وضع نخستین را غیرقابل دفاع میداند زیرا طبیعت آدمی با تمام ویژگیهایش باید در یک نظریه سیاسی در نظر گرفته شود. بااینحال نوزیک نظریه رالز را نیز خالی از حسادت نمیداند. به نظر وی، ازجمله اصولی که در نظریه رالز باعث به وجودآمدن حسادت میشود، اصل تفاوت است. در این مقاله انتقادات نوزیک تحلیل میشود و به این سوالات پاسخ داده میشود که آیا درنظر گرفتن ویژگی حسادت در تدوین نظریه عدالت ضروری است همچنین آیا نظریه عدالت رالز، خود موجد حسادت است نقد و بررسی آرای رالز و نوزیک در چارچوب تحلیل محتوا و مقایسه ایست.

کلیدواژه ها:

رالز ، نوزیک ، اصل عدم نفع متقابل ، حسادت ، عدالت