بررسی حقوق و مصونیت های امدادگران در مخاصمات مسلحانه بین المللی

حقوق بین الملل بشردوستانه یکی از شاخه های حقوق بین الملل عمومی است که با الهام گرفتن از اصل بشر دوستی،نحوه عملکرد اشخاص و تضمین حمایت از آنان را قاعده مند می گرداند .جنگ و مخاصمات مسلحانه از پیشینه ای طولانیبرخوردار است و در هر دوره بنابر اقتضای زمان سعی شده با وضع مقررات، اثرات زیانبار آن نسبت به غیرنظامیان کاهشیابد. نیروهای امدادرسان و پزشکان در زمره ی غیرنظامیان قرار می گیرند. امدادگران به عنوان یکی از گروه های تحتحمایت کنوانسیون های ژنو هستند. مقررات مندرج در چهارمین کنواسیون ژنو کشورهای امضا کننده را متعهد می نمایدکه زخمی های جنگی، بیماران، کارکنان بخش پزشکی، آمبولانس ها و بیمارستان ها را مورد تعرض قرار ندهند. در سال۱۹۴۹ میلادی این پیمان در شهر ژنو به امضا رسید و تا به امروز اعتبار خود را حفظ کرده است. کنوانسیون ژنو با سهپروتکل الحاقی در سالهای ۱۹۷۷ و ۲۰۰۵ میلادی تکمیل شد. همچنین کنوانسیون ژنو محدوده ی کار سازمان صلیبسرخ جهانی را تعیین می کند. این اقدامات شامل بازدید از اسرای جنگی و تحویل کمک های امدادی به ساکنان مناطقجنگی میشود.از اهمیت وضرورت این تحقیق این است که درصورت مشخص نبودن حقوق ومصونیت های نیروهای امدادیدرمخاصمات،خدمت رسانی به مجروحین بامشکل مواجه می شود.سئوال اصلی این تحقیق بر این محور استوار است کهایا کادر پزشکی ونیروهای امدادی در مخاصمات مسلحانه از مصونیت برخوردار می باشند؟در این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی در پی تبیین حقوق امدادگران و کادرپزشکی درمخاصمات مسلحانه بین المللی می باشیم .برای جمع اوریاطلاعات از رویکرد اسنادی –کتابخانه ای استفاده شده است،نتایج پژوهش نشان می دهد که نیروهای امدادی در مخاصماتمسلحانه براساس حقوق بشردوستانه بین المللی از هرگونه تعرض وتجاوز و ممانعت از امدادرسانی،مصون می باشند ولیبدلیل ضعف در ضمانت اجرایی،این حقوق از سوی بعضی از متخاصمین رعایت نمی شود

کلیدواژه ها:

امدادگران ، مخاصمات مسلحانه ، کادر پزشکی ، حقوق بشردوستانه بین المللی.