چالش ها و ارائه راهکار حقوقی در ادله اثباتی سنتی و الکترونیکی در حقوق ایران و آمریکا

داده های مندرج در اینترنت و دنیای مجازی در صورتی که صحت انتساب آنها به اشخاص حقیقی یا حقوقی اثبات شود می تواند بهعنوان ادله در دعاوی مطرح شوند.. در رسیدگی های قضایی، قانون گذار هم آیین رسیدگی به دلایل و هم قواعد ادله اثبات دعوا رامشخص کرده. امروزه ادله اثبات الکترونیکی نظیر سند الکترونیکی، امضای الکترونیکی، اقرار یا شهادت الکترونیکی و غیره در دادرسیالکترونیکی تاثیر بسزایی داشته، زیرا همانند ادله سنتی در فرایند دادرسی موثر بوده، سبب تسهیل کشف حقیقت شده و مزایای بیشماری از جمله حفظ نسخه اصلی و ضعیف بودن احتمال نابودی آنها و البته امکان بازیابی و غیره دارد و در کنار ادله سنتی و یاحتی به طور مستقل می تواند در فرایند دادرسی تاثیر بسزایی بگذارد. نحوه جمع آوری و البته استناد به داده ها نیز از همانچهارچوب ادله سنتی پیروی می کند مگر در برخی از موارد خاص و استثنایی که نظام مخصوصی برای جمع آوری و یا استناد بهادله الکترونیکی تعریف شده باشد. هدف قانون ادله، ایران و آمریکا در به دست آوردن مدرک معتبر یکی است. قابلیت اطمینانشواهدی که به صورت الکترونیکی تولید می شوند به سیستم قابل اعتماد بستگی دارد. چنین شواهدی بدون شهادت شفاهی قابلپذیرش است. از سوی دیگر، اسنادی که در آن داده ها توسط انسان ذخیره میشود، توسط شخصی که داده ها را تهیه کرده است یااز طریق شخصی که از نحوه ذخیره و نگهداری داده ها آگاهی دارد، به عنوان یک مدرک معتبر در دادگاه پذیرفته شده است.

کلیدواژه ها:

بررسی تطبیقی ، دلایل الکترونیکی ، ادله اثباتی سنتی ، حقوق ایران و آمریکا