منازعات نامتقارن به مثابه معمایی دفاعی برای آینده ی نظام بین الملل فهم زمینه ها و ابعاد

منازعات نامتقارن یکی از تحولات برآمده از دوران گذار است که ابعاد آن در مقایسه با جنگهای سنتی به مراتب پیچیده تر است. دفع و پاسخگویی به این نوع خشونت، در گرو فراتر رفتن از روشهای سنتی (جنگ و بازدارندگی) بوده و روشهای نظامی بایستی در کنار تلاش برای حذف عوامل ریشه ای، ایجاد سازوکارهای حقوقی و گسترش همکاریهای بین المللی به صورت مکمل به کار رود. هدف اصلی این مقاله بررسی ماهیت و ابعاد تعارضات نامتقارن به مثابه گونه ای از خشونت سیاسی است. پرسش اصلی این است که ابعاد و مولفه های خشونت سیاسی در چارچوب منازعات نامتقارن کدام اند و پاسخگویی به این دسته از تعارضات، نیازمند کدام سازوکارها است این نوشتار تلاش دارد تا از چشم اندازی کلان؛ ماهیت و هویت منازعات نامتقارن مورد بررسی قرار گیرد و از حیث راهحلها (برخلاف نگرشهای تقلیل گرایانه) سعی بر آن است تا با تبیین روندها و نیز عوامل موثر در شکلگیری منازعات نامتقارن، گونه شناسی آنها و نیز پرهیز از تجویز راه حل های یکسویه، مجموعهای از راهکارهایی ارایه شود تا در کنار یکدیگر بتوانند آثار این منازعات را کاهش دهند.

کلیدواژه ها:

منازعات نامتقارن ، تروریسم ، معمای دفاعی ، هویت ، نظام بین الملل