رابطه بین اشتراک دانش و گرایش به نوآوری سازمانی در دانشگاه تخصصی فناوری های نوین آمل

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین اشتراک دانش و گرایش به نوآوری سازمانی در دانشگاه تخصصی فناوری های نوین به روش توصیفی- تحلیلی صورت گرفته است. جامعه این پژوهش شامل کارکنان دانشگاه تخصصی فناوری های نوین آمل است که با روش نمونه گیری تصادفی 132 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از دو پرسش نامه رفتار به اشتراک گذاری دانش بهلول (1392 (با 5 مولفه و ضریب پایایی90.0 و همچنین پرسشنامه گرایش به نوآوری سازمانی با سه بعد تولیدی، فرایندی و اداری که ترکیبی از پرسش نامه های جیمنز - جیمنز و دیگران (2006 ،(پنیادز (2006،( پراجگو و سوهل (2006 (می باشد. پایایی این پرسشنامه در پژوهش ابیلی و دیگران (91.0 (و چوپانی و دیگران (89.0 ( گزارش شده است. جهت تحلیل داده های پژوهش از روش آمار توصیفی و همچنین از روش های آمار استباطی مانند همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شده است. نتایج آزمون همبستگی پیرسون حاکی از این است که دو متغیر اشتراک دانش و گرایش به نوآوری سازمانی رابطه مستقیم وجود دارد و افزایش نگرش به اشتراک دانش، باورهای کنترلی و رفتار اشتراک دانش باعث افزایش گرایش به نوآوری سازمانی می گردند. تحلیل رگرسیون به شیوه گام به گام نشان داد که از بین مولفه های اشتراک دانش بعد رفتار اشتراکی، تمایل به اشتراک دانش و باورهای کنترلی به عنوان متغیرهای پیش بین،معیار ورود به معادله نهایی رگرسیون را برای توضیح تغییرات گرایش به نوآوری سازمانی (متغیر ملاک) دارند.

کلیدواژه ها:

اشتراک دانش ، گرایش به نوآوری سازمانی ، مراکز آموزش عالی