تلفیق موسیقی و بلاغت در اشعار محمدحسین شهریار

شهریار از همان نوجوانی علاقه ی زیادی به موسیقی داشت. پس از آشنایی با ابوالحسن صبا نواختن سه تار را به صورت حرفه ای شروع کرد. و پس از آن با بسیاری از موسیقی دانان و نوازندگان مشهور مانند حبیب سماعی، احمد عبادی، حبیب الله بدیعی و ... آشنا شد. وی سه تار را در حد استادی می نواخت، و بنا به گفته ی خود، تا پایان عمر، غزل و سه تار همدم و رفیق تنهایی او بودند. با توجه به این نکته، اصطلاحات تخصصی موسیقی و نام موسیقی دانان مشهور زمان خود، در دیوان او بسامد بالایی دارد. این مقاله به بررسی و شرح برخی از ابیات دیوان وی می پردازد که اصطلاحات موسیقی در آنها به کار رفته است. این مقاله، بیشتر به بسط اصطلاحات موسیقی، صناعات ادبی حاصل از این اصطلاحات و معنا و مفهوم واژگان مشکل آن می پردازد.

کلیدواژه ها:

دستگاه ها ، گوشه های موسیقی ، صناعات ادبی