مقایسه عملکرد و اجزای عملکرد دوازده ژنوتیپ ریحان بنفش در دو استان اصفهان و مازندران

به منظور بررسی روند تغییرات عملکرد و اجزای عملکرد دوازده ژنوتیپ ریحان، پژوهشی در سال 1393 با استفاده از طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در دو استان اصفهان و مازندران انجام شد. ژنوتیپ های استفاده شده در این پژوهش از نظر عملکرد، ارتفاع بوته، تعداد برگ و تعداد ساقه فرعی با یکدیگر تفاوت معنی دار داشتند. عملکرد توده های قایم شهر، نکا، بهشهر، مبارکه و اردستان به ترتیب در دو استان اصفهان و مازندران برابر 17/1) و (30/8، 13 /5) و (33/8، بهشهر 12/9) و (29/3، مبارکه 13/6) و (32 و اردستان 15/3) و (32/9 تن در هکتار بود که به طور معنی دار بیش از سایر ژنوتیپها بود. در منطقه اصفهان ارتفاع بوته دامنه ای از 19/67 (توده اردستان) تا 28/00 (بهشهر) سانتیمتر داشت، در حالی که این دامنه برای منطقه مازندران برابر ) 29/7 فرح آباد) تا 41/7 (دستگرد) سانتیمتر بود. تعداد شاخه فرعی در تمام ژنوتیپها در منطقه اصفهان 1/5 تا 2 برابر بیش از منطقه مازندران بود. ژنوتیپ بهشهر بیشترین تعداد برگ در این پژوهش را تولید نمود 73/3) عدد در بوته). در هر دو منطقه و برای تمامی ژنوتیپها عملکرد چین دوم حداکثر و عملکرد چین های اول و چهارم حداقل بود. با توجه به نتایج این پژوهش ویژگیهای مورفولوژیک و عملکردی ژنوتیپهای ریحان به شدت تحت تاثیر شرایط محیطی قرار گرفته ولی ژنوتیپ هایی مثل قایم شهر، نکا، بهشهر، مبارکه و اردستان پایداری عملکرد مناسبی در شرایط محیطی مختلف نشان دادند.

کلیدواژه ها:

ارتفاع بوته ، چین ، شاخه فرعی