تاثیر موقعیت فلس و نوع بستر کشت در تولید پیازچه به روش فلس جفتی در گیاه آماریلیس (Hippeastrum × johnsonii)

گیاه آماریلیس به عنوان گیاه زینتی گلدانی، فضای باز و گل شاخه بریده پرورش داده می شود. در شرایط عادی تعداد پیازچههای دختری تولید شده، بسیار کم می باشد. بنابراین بهبود روش های تکثیر سنتی این گیاه، یکی از راهکارهای مناسب جهت کوتاه کردن دوره رشدی این گیاه می باشد. لذا این آزمایش با هدف بررسی اثر نوع بستر کشت و موقعیت قلمه های فلسی در پیاز مادری بر تولید پیازچه در شرایط آزمایشگاهی، به منظور افزایش سرعت تکثیر این گیاه زینتی، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 7 تکرار انجام شد. جهت اندازه گیری صفات وزن تر و خشک از 3 تکرار استفاده گردید. پیازها به صورت شعاعی به 12 قطعه مساوی برش داده شدند، بطوری که هر قطعه دارای بخشی از صفحه پایگاهی باشد. به منظور بررسی اثر موقعیت فلس جفتی در پیاز مادری، قطعات برش خورده به 5 نمونه فلس جفتی تقسیم و گروه بندی شدند، بطوریکه در گروه یک، خارجی ترین نمونه های فلس جفتی و در گروه پنج، داخلی ترین نمونه های فلس جفتی قرار گرفتند. بسترهای کشت مورد استفاده در این آزمایش شامل بستر کشت ماسه، پرلایت، ورمی کولایت، پیت ماوس و کوکوپیت بود. در پایان آزمایش، تعداد پیازچه تولید شده در هر نمونه، قطر پیازچه، تعداد ریشه، طول ریشه، وزن تر و خشک اندام های مختلف گیاه و میزان قهوه ای شدن قلمه های فلسی ثبت گردید. نتایج نشان داد که بستر کشت و موقعیت فلس جفتی در پیاز مادری تاثیر معنی داری بر کیفیت پیازچه های باززایی شده داشتند. بیشترین میزان وزن تر پیازچه 1/58) گرم)، وزن خشک پیازچه 0/21) گرم) و بیشترین قطر پیازچه باززایی شده 1/5) سانتی متر) در بستر کشت پیت ماوس و فلس جفتی گروه یک حاصل گردید. بر اساس نتایج بدست آمده چنانچه نمونه های فلس جفتی از فلس های خارجی تر پیاز تهیه گردند، پیازچه هایی با کیفیت مطلوب تری تولید خواهند نمود. بطورکلی جهت تکثیر آماریلیس از طریق نمونه های فلس جفتی، کاربرد فلسهای جفتی گروه یک (خارجیترین لایه فلس جفتی) و بستر کشت پیت ماوس توصیه میگردد.

کلیدواژه ها:

پیت ماوس ، ضریب تکثیر ، قلمه های فلسی ، قطر پیازچه