اثر نظام های مختلف خاک ورزی بر شاخص های رشد و عملکرد ذرت علوفه ای

تولید ارقام جدید نمی تواند به تنهایی باعث افزایش محصولات کشاورزی شود بلکه در کنار پیشرفت های به نژادی باید روش های زراعی مناسب جهت تولید به کار گرفته شده تا حداکثر عملکرد حاصل شود. هدف اصلی از اجرای روش های خاک ورزی حفاظتی، نگهداری مقادیر مناسب بقایا در سطح خاک جهت کنترل فرسایش آبی و خاکی مزارع، کاهش انرژی و حفاظت از منابع آب و خاک می باشد. مطالعه پیش رو به منظور بررسی تاثیر تیمارهای مختلف خاک ورزی بر روی عملکرد ذرت علوفه ای، در سال 1392 انجام شد. آزمایش در قالب طرح آشیانه ای در سه قطعه زمین مجزا انجام شد. صفات اندازه گیری شده شامل سطح برگ، وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه، وزن خشک بوته و ارتفاع بوته و آخرین مرحله فقط وزن تر بود. نتایج تجزیه واریانس آماری حاکی از آن بود که بین نظام های خاک ورزی از نظر سطح برگ، وزن خشک برگ، وزن خشک ساقه و وزن خشک بوته ی ذرت اختلاف معنی داری وجود نداشت. در بین نظام های خاک ورزی با وجود اختلاف غیر معنی دار در عملکرد وزن خشک ذرت، مقدار عملکرد علوفه ی تر ذرت در نظام خاک ورزی متداول از نظر آماری بیشتر از دو نظام دیگر بود. بیشترین عملکرد علوفه ی تر با مقدار 71 تن در هکتار در نظام خاک ورزی متداول و کمترین عملکرد با مقدار 64 تن در هکتار برای نظام بدون خاک ورزی به دست آمد که با دو نظام خاک ورزی دیگر اختلاف معنی داری داشت. نتایج این مطالعه نشان داد که نظام های خاک ورزی اثر معنی داری بر وزن خشک بوته ی ذرت نداشت اما عملکرد علوفه ی تر در سیستم خاک ورزی و کمترین عملکرد با مقدار 64 تن در هکتار برای نظام بدون خاک ورزی به دست آمد که با دو نظام خاک ورزی دیگر اختلاف معنی داری داشت. نتایج این مطالعه نشان داد که نظام های خاکورزی اثر معنی داری بر وزن خشک بوته ی ذرت نداشت اما عملکرد علوفه ی تر در سیستم خاک ورزی متداول به مقدار هفت تن در هکتار از سیستم بدون خاک ورزی و چهار تن در هکتار از سیستم کم خاک ورزی بیشتر بوده است که دلیل این اختلاف عملکرد افزایش دسترسی به آب یا دسترسی به آب بیشتر و توسعه مناسب و بهتر ریشه در سیستم خاک ورزی مرسوم می باشد.

کلیدواژه ها:

سرعت اسیمیلاسیون خالص ، سرعت رشد گیاه ، سرعت رشد نسبی ، شخم حفاظتی