بررسی رابطه خودکارآمدی با سلامت روان دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم شهر اهواز

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه خودکارآمدی با سلامت روان دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم شهر اهواز می باشد.روش تحقیق: طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم شهر اهواز که در سال تحصیلی 95-1394 مشغول به تحصیل بودند. نمونه آماری 400 نفر از جامعه مذکور که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند.ابزارهای اندازه گیری شامل خودکارآمدی شرر و مادوکس (GSE-10) و پرسشنامه سلامت روان (SCL-25) بود.به منظور تجزیه و تحلیل از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد . یافته ها: نتایج نشان داد بین متغیر خود کارآمدی و سلامت روان دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم شهر اهواز رابطه مثبت ومعنی داری وجود دارد(α=0/005).

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، سلامت روان ، اهواز