بررسی اثر نگرش افراد بر رفتار تغییر وسیله مطالعه موردی شهروندان تهرانی

با افزایش روزافزون جمعیت و نیاز به جابجایی، ایجاد ازدحام و مشکلات ناشی از آن، از مشکلات بزرگ جوامع در دهه های اخیر است. از رویکردهای نوین مدیریت و رفع این مشکل، رویکردهای مبتنی بر مدیریت تقاضا است. همچنین با پیشرفت علوم و ایجاد راه حل های بین رشته ای برای مسایل، افزایش توجه به تمایز انسان ها از یکدیگر و ساختار ذهنی و فرهنگی و اجتماعی آنان و تفاوت ایجادشده در تصمیم گیری افراد درنتیجه این ساختارها، امری مثبت و راه گشا در حل مشکلات مدرن است. این پژوهش به دنبال مدل سازی رفتار تغییر وسیله شهروندان شهر پرجمعیت و پرترافیک تهران از وسیله نقلیه شخصی، به سایر شیوه های حمل ونقلی بودهاست. همچنین علاوهبر متغیرهای کلاسیک اثرگذار بر رفتار انتخاب شیوه حمل ونقلی، متغیرهای مدیریت تقاضا (سیاست گذاری و سناریوهای تصمیم گیری) و متغیرهای نگرشی (تمایل روانی افراد و نظرات و دیدگاهها نسبت به انواع شیوه ها) نیز استخراج شده و در مدل سازی وارد گردیده اند. مدل سازی با مدل لوجیت چندگانه صورت پذیرفت. از 19 متغیر نگرشی در نظر گرفته شده برای 6 شیوه (سواری شخصی، وسیله نقلیه همگانی، تاکسی، هم پیمایی، سایر، موتورسیکلت)، این متغیرها تنها در مدل نهایی مربوط به شیوه تاکسی معنادار بوده و همچنین از میان 5 متغیر سیاستی در نظر گرفته شده، سه متغیر در مدل نهایی انتخاب شیوهها، معنادار بودند.

کلیدواژه ها:

تغییر شیوه حمل ونقل ، نگرش ، سیاستهای مدیریت حمل ونقل ، لوجیت چندگانه