تعیین مدل ظرفیت میدان های شهری متاثر از نرخ تردد عابران پیاده (مطالعه موردی: شهر رشت)

امروزه مدل های تحلیل ظرفیت میدان های شهری مبتنی بر دو روش تجربی (رگرسیون) و تحلیلی (فاصله عبور قابل قبول) می باشند. همچنین عوامل گوناگونی ممکن است بر ظرفیت میدان تاثیرگذار باشند که یکی از این عوامل تردد عابران پیاده از مدخل ورودی میدان میباشد. در این پژوهش با استفاده از روش تجربی (رگرسیون چند متغیره) و با استفاده از متغیرهای نرخ جریان گردشی و نرخ تردد عابران پیاده اقدام به تعیین مدلی برای میدان های شهر رشت گردیده است. یکی از نتایج قابل تامل در این پژوهش عدم تاثیر عابران پیاده در میدان های حومه شهری با تردد کم عابران پیاده می باشد که این امر با آزمون هبستگی بین متغیرهای مستقل و وابسته انجام شده است. مدل نهایی برای میدان های شهر رشت متاثر از نرخ جریان گردشی و نرخ تردد عابران پیاده با ضریب تعیین 0/927 بدست آمد و حداکثر ظرفیت میدان های مورد مطالعه در شهر رشت به عدد 2618 وسیله نقلیه بر ساعت می رسد. همچنین در میدان های داخل شهری با توجه به آزمون هم خطی، بین متغیرهای مستقل یعنی نرخ جریان گردشی و نرخ تردد عابران پیاده شرط عدم هم خطی برقرار است.

کلیدواژه ها:

میدانهای شهری ، ظرفیت ، عابران پیاده ، رگرسیون