رابطه سبک های فرزند پروری وتنظیم هیجانی با بلوغ عاطفی

تحقیق حاضر درصدد بررسی رابطه سبکهای فرزند پروری وتنظیم هیجانی با بلوغ عاطفی میباشد.روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه والدین فرهنگی تمام مقاطع تحصیلی شهر نیشابور میباشد که از میان 350 نفر 175 نفر مرد و175نفر زن به عنوان نمونه آماری جهت شرکت در این پژوهش انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها و اطلاعات لازم جهت انجام تحقیق از روش کتابخانه ای و روش میدانی و منابع اینترنتی استفاده گردیده است. به منظورگردآوری اطلاعات و داده های پژوهشی از پرسشنامه سبک فرزندپروری و پرسشنامه تنظیم هیجانی، (DERS)گراتز، مقیاس بلوغ عاطفی یاشویر سینک و بهارگاوا (EMS) استفاده شده است.در این پژوهش به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است و در بخش آمار توصیفی از محاسبه فراوانی، درصد فراوانی میانگین و انحراف استاندارد و نمودار ستونی و تدوین جدول و در بخش آمار استنباطی از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه (گام به گام) استفاده شده است. داده ها در این تحقیق به وسیله نرم افزارSPSSمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان داد فرضیه پژوهش مبنی بر اینکه بین سبک فرزند پروری وتنظیم هیجانی با بلوغ عاطفی رابطه وجود دارد، تایید میشود و از بین مولفه های سبک فرزند پروری، مولفه های سبک فرزند پروری استبدادی، سبک فرزند پروری اقتداری و از بین مولفه های تنظیم هیجانی متغیر عدم پذیرش بیشترین تاثیر و رابطه را بر بلوغ عاطفی دارند و به عنوان پیش بینی کننده خوبی برای بلو غ عاطفی هستند