حبس و حصر خانگی

آزادی به معنای استقلال و اختیار فرد در گزینش اعمال و رفتار خود می باشد. از جمله مهمترین آزادی که در قوانین مختلف و همچنین اعلامیه های حقوق بشر برای افراد در نظر گرفته شده است برخورداری آنها از آزادی رفت و آمد می باشد زیرا تا وقتی که آزادی رفت و آمد از فرد سلب نشده باشد وی ازامکان اعمال سایر آزادی های خود نیز بهره مند است.یکی از مهمترین عواملی که آزادی افراد را تهدید می کند سلب این آزادی به صورت حبس،اعم از حبس در زندان یا حبس در خانه می باشد. کیفر زندان از شایعترین و پرهزینه ترین ضمانت اجراها در حقوق کیفری است که به لحاظ پیچیدگی مدیریت آن از نظر تاثیر اصلاحی بر محکومین، چندان موفقیت آمیز نبوده است.اصلاح رژیم زندانها و یافتن جایگزینهای مناسب از دیرباز مورد توجه کیفرشناسان قرار گرفته و اخیرا با نظریه مجازاتهای اجتماعی، شدت بیشتری پیدا کرده است.این آموزه با هدف تحمیل مجازات بدون مداخله نامتعارف در روابط اجتماعی و عاطفی بزهکار، همزمان با تامین امنیت و آسایش عمومی مطرح شده است.به نظر می رسد حبس خانگی به عنوان مصداقی از مجازاتهای اجتماعی، از تورم جمعیت کیفری زندانها و هزینه نگهداری زندانیان می کاهد و ضمن ایجاد محدودیت در آزادی محکومان کم خطر با اصول انسانی و بشر دوستانه تطابق بیشتری دارد.

کلیدواژه ها:

مجازاتهای اجتماعی ، منع خروج از خانه ، حبس خانگی ، جایگزین های زندان