بررسی تاثیر تغییرات تراز دریاچه ارومیه بر کاهش سطوح با پتانسیل تولید غبار

ریزگردهای اتمسفری، سلامت عموم، کیفیت هوا، توازن انرژی زمین و چرخه هیدرولوژی را تحت تاثیر قرار می دهند. در سال های اخیر به دلیل کاهش تدریجی سطح و تراز دریاچه ارومیه و درنتیجه عقب نشینی خط ساحلی دریاچه، کانون های متعددی از ریزگردهای نمکی در این منطقه تشکیل شده است. ذرات ریز خاک و نمک در نواحی مذکور به علت درصد کم رطوبت و وجود املاح نمکی به جای مانده روی بستر خشک شده دریاچه، جزء مناطق مستعد ایجاد گردوغبار به شمار می روند. در این تحقیق، تاثیر نوسانات تراز و تغییرات سطح پهنه آبی دریاچه ارومیه بر سه گروه از کانون های تولید غبار به نام های کانون های اولویت1،کانون های اولویت2 و کانون های شناسایی شده در سال 2016 مورد بررسی قرارگرفته است. برای رسیدن به هدف تحقیق، از اطلاعات مربوط به مساحت سطح دریاچه با بهره گیری از تصاویر ماهواره ای لندست 7 و 8، استفاده شده است. سپس درصد همپوشانی کانون ها و محدوده دریاچه در تراز اکولوژیک 1/1274 متر و همچنین همبستگی تراز دریاچه با درصد پوشش کانون های غبار محاسبه و نمودارها و نقشه های مربوطه به دست آمده اند. بر اساس نتایج به دست آمده مشاهده می شود که در تراز 5/1271 متر، جهش ناگهانی در کاهش وسعت کانون های تولید غبار رخ می دهد، به طوری که در این تراز تقریبا نیمی از پهنه های تولید غبار و در تراز 1273 متر تقریبا 90 درصد پهنه های غبار واقع در تراز اکولوژیک 1/1274متر با آب دریاچه پوشیده خواهند شد. همچنین، نتایج نشان دهنده ارتباط غیرخطی بین افزایش تراز دریاچه و کاهش وسعت کانون های غبار است.

کلیدواژه ها:

تراز اکولوژیک ، دریاچه ارومیه ، کانون های گردوغبار ، AOD