بررسی تاثیر آب مغناطیسی بر مقاومت فشاری بتن و جذب آب بتن حاوی میکرو سیلیس و نانو سیلیس

بتن یکی از مهم ترین مصالح ساختمانی است که امروزه به دلیل مقاومت فشاری مناسب، در دسترس بودن، مقرون به صرفه بودن نسبت به فولاد و دوام مطلوب کاربرد فراوانی دارد. در سالهای اخیر با افزودن برخی از مواد به جای سیمان، آب مصرفی یا سنگدانه ها سعی گردیده تا برخی از خواص آن بهبود یابد. در این پژوهش تاثیر استفاده همزمان از پوزولان های نانوسیلیس، میکروسیلیس به همراه آب مغناطیسی برمشخصات مکانیکی بتن شامل مقاومت فشاری و میزان جذب آب مورد بررسی قرار گرفت. به همین منظور 12 طرح اختلاط با نسبت w/c ثابت و مقدار سیمان مصرفی متفاوت آزمایش شد. برای پوزولان، میکروسیلیس به میزان 3% درصد وزن سیمان، نانوسیلیس به میزان 2% درصد وزن سیمان استفاده گردید و از آب مغناطیسی نیز جهت بررسی میزان تاثیر آن بر خواص مکانیکی بتن بکار گرفته شد.آزمایش ها در سنین 7 و 28 روزه بر روی نمونه های مکعبی انجام گردید. نتایج نشان می دهد که استفاده همزمان درصدی از پوزولان های میکروسیلیس، نانوسیلیس و آب مغناطیسی باعث افزایش چشمگیر مقاومت فشاری شده که با توجه به نتایج بدست آمده، نمونه اصلی (As7) بیشترین مقاومت فشاری تحمل کرده و کمترین جذب آب بتن را دارد.

کلیدواژه ها:

بتن ، نانو سیلیس ، میکروسیلیس ، آب مغناطیسی ، مقاومت فشاری ، جذب آب