بررسی تغییرات کاربری اراضی در شهرستان لاهیجان با استفاده از سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی و تاثیر آن بر اراضی پیرامونی

تغییر کاربری اراضی به عنوان عاملی پایه در ایجاد تغییرات زیستمحیطی عمل کرده و به یک خطر جهانی تبدیل شده است. بررسی این تغییرات با استفاده از سنجش از دور می تواند به سرعت پایش، دقت در پیشبینی و ارزیابی میزان و روند تغییرات از طریق نقشه های حاصل از تصاویر ماهواره ای کمک شایان توجهی کند و به برنامه ریزان محیط زیست و مدیران شهری برای اخدتصمیمات آگاهانه تر یاری رساند. هدف این تحقیق پایش تغییرات کاربری پوشش اراضی طی دو بازه زمانی 2002 و 2015میلادی در شهرستان لاهیجان، شامل شهر لاهیجان و اراضی پیرامونی است. بدین منظور نقشههای کاربری اراضی با استفاده از تصاویر سنجنده های ETM+ و OLI ماهواره لندست به ترتیب در دو دوره زمانی مربوط به سالهای 2002 و 2015 میلادی در کلاسهای کشاورزی، جنگل، آب و انسان ساخت و بترتیب با ضریب کاپای 0,87 و 0,92 درصد و همچنین دقت کلی 89,73 درسال 2002 و 93,68 در سال 2015 تهیه شد. پس از تهیه ی نقشه های کاربری اراضی با استفاده از روش طبقه بندی نظارت شده Maximum Likelihood، پایش تغییرات با روش Change detection بررسی گردید. نتایج نشان داد با بررسی روندتغییرات صورت گرفته طی دوره 13 ساله، کاربری شهری با 4437,16 هکتار بیشترین افزایش را داشته و در مقابل آن کلاس جنگل با -3347,48 هکتار روند کاهشی داشته است که بخش عمده ای از آن معلول ساخت و سازهای گردشگری در بخش خانه های دوم و مراکز پذیرایی در شهرستان لاهیجان می باشد.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، آشکارسازی تغییرات ، روش حداکثر احتمال ، شهرستان لاهیجان ، سنجش از دور