بام سبز، ایده ای برای طراحی زنده شهرها

رشد جمعیت شهرنشین و افزایش بهای زمین در شهرها و ناگزیری به آپارتمان نشینی، موجب شد تا آرام آرام، شهرهای ما از شهر باغ ها دور شوند و به مجموعه ای از بلوک ها و سیمان ها تبدیل شوند. گاهی بشر تمایل دارد نکات ساده اما بسیار مهم را با نوعی سهل انگاری عامدانه فراموش کند؛ نکاتی همچون اینکه با ساخت هر بنا خواهی نخواهی بخشی از سطح زمین از دست می رود. با یادآوری این نکته که طبیعت تنها متعلق به نسل ما نیست، احیای این فضای از دست رفته نه تنها برای سلامتی محیط زیست و احترام به حقوق نسل های آینده ، بلکه برای رفاه خود ما نیز لازم و ضروری می باشد. بام سبز به عنوان یکی از رویکردهای نوین معماری و شهرسازی و راهکاری برای معماری پایدار می تواند زندگی انسان ها را به شرایط طبیعی نزدیک تر کند و همچنین موجب افزایش سرانه فضای سبز، ارتقای کیفیت محیط زیست و توسعه پایدار شهری گردد. این موضوع نه تنها منجر به بهره برداری شهروندان از این موهبت سبز می گردد بلکه فضای سبز شهری نیز از آن متنعم خواهد شد و اثرات زیست محیطی و تنوع گونه های جاندار بام سبز موجب تاثیرات مثبت آن نسبت به محیط می شود. استفاده از بام سبز، موجب صرفه جویی در انرژی، فیلتر شدن آلاینده ها و خنکی شهرها در ماه های گرم می شود و پرداختن به این فناوری می تواند از بزرگترین تحولات مثبت زیست محیطی در شهرها محسوب شود. در تحقیق حاضر بااستناد بر مطالعات کتابخانه ای و اسناد و بررسی نمونه های موردی تهیه شده است و هدف آن تعریف بام سبز و بررسی مزایای مربوط به آن می باشد و درپایان با تاکید بر نتایج بررسی نمونه موردی ها، کارآمدی و سودمندی این بام ها به لحاظ زیست محیطی تعیین شده است.

کلیدواژه ها:

بام سبز ، معماری پایدار ، محیط زیست ، فناوری ، فضای سبز