زاویه بین المانی درسازه های قیچی سان با المان های زاویه دارمنظم، معیاری برای طراحی معماری این سازه ها در پوشش های سقف

سازه های قیچی سان سازه های تغییر فرم پذیری هستند که متناسب با نیاز فرم آنها تغییر می یابند، از حالت باز به حالت بسته تبدیل می شوند و بالعکس. یکی از انواع این سازه ها، سازه های قیچی سان با المان های زاویه دار است. در این سازه ها هر المانی دارای یک زاویه ی ثابت در بین المان هایش است که این زاویه بر حسب نیاز می تواند تغییر یابد. ایجاد تغییرات در این زاویه باعث تغییر ویژگی های مربوط به سازه از جمله هندسه ی کلی سازه، تعداد المان های تشکیل دهنده ی سازه، میزان بازشوندگی دهانه و ... می شود. این تغییرات روی طراحی معماری این سازه ها تاثیر می گذارد و محدودیت هایی را در گزینش این سازه برای کاربری های متفاوت معماری بدنبال دارد. هدف این مقاله بررسی تاثیرات تغییر زوایا بر سازه و بیان تغییرات ایجاد شده در طراحی معماری این سازه ها می باشد. با افزایش زاویه تعداد مدول های تشکیل دهنده ی سازه افزایش یافته و در نتیجه،محیط و مساحت سازه افزایش می یابدو همچنین تغییرات مساحت بین حالت باز و حالت بسته در هر زاویه نیز افزایش می یابد. میزان جابجایی تکیه گاه ها با توجه به خاصیت مفصلی بودن، با افزایش زاویه بیشتر می شود.

کلیدواژه ها:

سازه های قیچی سان با المان های زاویه دار ، هندسه سازه