طیف های غیرالاستیک سازه های برگشت پذیر در حرکات پالس مانند زمین در نزدیک گسل

سازه های برگشت پذیر کنترل شده توسط کابل های پس کشیده قابلیت کاهش آسیب لرزه ای از طریق هدایت خسارت به المان های میراگر تعویض پذیر را دارند. در سال های اخیر مطالعه های محدودی برای برآورد حداکثر تقاضای جابجایی سیستم های برگشت پذیر انجام شده است. از این رو ارایه روال های ساده برای تخمین حداکثر جابجایی طرح سیستم های مرکزگرا با قابلیت کاربرد در روش های طراحی مبتنی بر نیرو و یا تغییر مکان مورد نیاز است. این مقاله به تعیین تغییرمکان غیرالاستیک سیستم های برگشت پذیر در معرض زلزله های حوزه نزدیک پالس مانند با استفاده از طیف تقاضای جابجایی با مقاومت ثابت می پردازد. طیف های تغییر مکان غیرالاستیک با انجام تحلیل های تاریخچه زمانی مجموعه ای از سیستم های یک درجه آزادی با رفتار پرچمی شکل در معرض 91 رکورد نزدیک گسل پالس مانند بدست آمده است. هر نقطه از طیف های تغییر مکان نشان دهنده نسبت حداکثر جابجایی غیرالاستیک سیستم برگشت پذیر به حداکثر تغییر مکان الاستیک سیستم متناظر با آن است. نتایج تحلیل آماری نشان می دهد، علاوه بر پارامترهای لرزه ای مانند دوره تناوب پالس رکوردهای حوزه نزدیک، پارامترهای مدل سازی شامل ضرایب اتلاف انرژی و سخت شوندگی سیستم تاثیر قابل توجهی بر پاسخ تغییر مکان غیرالاستیک سازه های برگشت پذیر دارد. در انتها با استفاده از برازش غیرخطی طیف های تغییر مکان غیرالاستیک، معادله ای جدید برای برآورد نسبت جابجایی سازه های برگشت پذیر پیشنهاد می گردد. نتایج نشان می دهد که مدل ارایه شده کارایی مناسبی در تخمین حداکثر جابجایی سیستم های برگشت پذیر در معرض زلزله های حوزه نزدیک پالس مانند دارد.

کلیدواژه ها:

سازه برگشت پذیر ، طیف تغییر مکان غیرالاستیک ، زلزله حوزه نزدیک پالس مانند ، تحلیل تاریخچه زمانی ، حداکثر جابجایی غیرخطی