رابطه نوع رفتار بازخوردی مربیان با میزان اضطراب ورزشکاران حرفه ای و آماتور

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 397

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ASSS01_027

تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1397

چکیده مقاله:

مربیان باید دارای مهارتها و ویژگیهای لازم برای رهبری گروه باشند تا بتوانند اعضای گروه را به سمت هدف مورد نظر هدایت کنند. بنابراین، سبک رهبری مربی نقش مهمی بر عملکرد و موفقیت گروه دارد (عابدینی و همکاران، .(2014 مربیان نه فقط به اجرای مهارتهای ورزشی، بلکه باید به مهارتهای روانی ورزشکاران توجه کنند، که نوع رفتار و سبک مربیگری آنها در این زمینه تاثیر قابل توجهی میگذارد. از طرفی موقعیتهای موجود در رقابت ورزشی نیزمعمولااسترس زا است و مشارکت در رقابتهایورزشی مختلف، خصوصا ورزش قهرمانی با استرسهای شدید جسمانی و شناختی همراه بوده، به نحوی که عملکرد و موفقیت ورزشکاران را تحت تاثیر قرار میدهد. در این رابطه روانشناسان ورزشی، آمادگی روانی را بخش مهمی از آمادگی کلی ورزشکاران برای کاهش آثار عوامل استرسزا بر عملکرد میدانند. در ارزیابی آمادگی روانی ورزشکاران، اعتماد به نفس و اضطراب دو مقوله بسیار مهم میباشند. اضطراب، واکنشی است که افراد هنگام روبرو شدن با وضعیتهای تهدیدآمیز از خود نشان میدهند (ولیکیچ و همکاران، .(2014 با توجه به تاثیر منفی اضطراب و استرس بر عملکرد روانی و جسمانی ورزشکاران، ضروری است تا عوامل موثر بر آن مورد توجه قرار مربیان گیرد، تا ضمن کنترل میزان اضطراب ورزشکاران، احتمال موفقیت را افزایش دهند (توماس و همکاران، .(2007 یکی از عوامل تاثیرگذار در این زمینه نوع رفتار و در راس آن نوع رفتار بازخوردی مربیان است. رفتار بازخوردی واکنشی است که مربیان در قبال عملکرد موفق یا ناموفق وزشکار بروز میدهند و میتواند در 5 سبک بازخورد مثبت، بازخورد اطلاعاتی، بازخورد اصلاحی، بازخورد منفی ونهایتا رفتار بدون بازخورد تقسیمبندی شود. بنابراین به نظر میرسد که ورزشکاران تحت تاثیر نوع نوع رفتار بازخوردی، اضطراب و استرس متفاوتی را در رقابت ورزشی تجربه خواهند کرد، که این مساله در ورزشکاران حرفهای و آماتور نیز ممکن است فرآیند متفاوتی داشته باشد (حسینی کشتان و همکاران، .(2010 مربیان کشورمان نیز باید شرایط را از هر لحاظ برای ورزشکاران مهیا سازند و توجه به مسایلی همچون اینکه، مربی چه مواقعی باید بازیکن را مورد تشویق قرار دهد، یا اطلاعات اصلاحی در اختیار آنها قرار دهد، و اینکه آیا بازخورد منفی یا رفتار بدون بازخورد مربیان کارایی بیشتری دارد. از این رو پژوهش حاضر در نظر دارد تا به بررسی رابطه رفتار بازخوردی مربیان با اضطراب ورزشکاران حرفهای و آماتور بپردازد.

نویسندگان

زهرا ایزانلو

استادیار رفتار حرکتی، دانشگاه بجنورد

میثاق حسینی کشتان

استادیار مدیریت ورزشی، دانشگاه بجنورد

ربابه جمالی

دانشجوی کارشناسی تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه پیام نور مرکز بجنورد