تاثیر یک دوره تمرین تناوبی با شدت بالا بر عوامل التهابی حاد در مردان جوان غیرفعال

ارتباط فعالیت بدنی و سلامت، سابقه طولانی دارد. زندگی کمتحرک به کاهش چشمگیر فعالیت بدنی و عملکرد منجر می-شود که خطر ابتلا به بیماریهای مزمن از جمله بیماریهای قلبی عروقی را افزایش میدهد ( 1، .(2 در همین راستا، انجمن قلب امریکا(AHA) 125 گزارش کرده است؛ بیماریهای قلبی عروقی زمینه التهابی داشته و التهاب عمومی، نقش محوری در پیشرفت آترواسکلروز دارد .(3) برخی از شاخصهای التهابی پیشگویی کننده بیماریهای قلبی عروقی عبارتند از: فیبرینوژن126، سایتوکاینها127، آمیلویید A سرم128، پروتیین واکنش دهنده.(4 ) (hs-CRP) 129 Cاز اینرو، پژوهشگران زیادی به مطالعه ارتباط بین فعالیتبدنی با مقادیر CRP و فیبرینوژن در زنان و مردان پرداختهاند. بیشتر آنها رابطه معکوسی را بین میزان آمادگی قلبی تنفسی با مقادیر CRP و فیبرینوژن گزارش کردهاند 5)، .(6 یکی از پروتکلهای فعالیت ورزشی کهاخیرا0مورد توجه پژوهشگران فیزیولوژی ورزشی قرار گرفته است، تمرینات تناوبی با شدت بالا(HIIT) 130 میباشد. این مطالعهها گزارش کردهاند، اجرای HIIT ظرفیت اکسایش چربی، فعالیت آنزیمهای میتوکندریایی و در نتیجه VO2maxرا افزایش میدهد .(7) بنابراین، هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر شش هفته اجرای HIIT بر مقادیر استراحتی hs-CRP و فیبرینوژن در مردان جوان غیرفعال بود.