بررسی وضعیت خشکسالی استان اصفهان و پهنه بندی شدت خشکسالی توسط شاخص Z-Score

خشکسالی از وقایع حدی محیطی است که به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک ایران بسیار رخ می دهد و موجب خسارات اقتصادی و محیطی زیادی می شود. لذا ارزیابی و پایش این پدیده در مدیریت و برنامه ریزی در بخش های منابع اب و کشاورزی امری ضروری است. در این تحقیق وضعیت خشکسالی استان اصفهان در بین سالهای آماری 1995-2005 توسط شاخص Z-Score مورد ارزیابی قرار گرفت و نقشه های پهنه بندی بارش و شدت خشکسالی توسط نرم افزارArcGIS تهیه شد. براساس نتایج، استان اصفهان، در این دوره با کاهش میانگین بارش در بیشتر ایستگاههای استان روبرو بوده و در سالهای 1996 و 2001 به ترتیب ترسالی و خشکسالی نسبی را تجربه نموده است. نقشه های پهنه بندی مربوط به این سالها حاکی از این است که در صورت وقوع خشکسالی شدید، این پدیده بخش وسیعی از استان را تحت تاثیر قرار می دهد. طبق نقشه های پهنه بندی خشکسالی و بارش متوسط، شدت خشکسالی به تدریج از غرب به شرق استان با افزایش روبروست و در این راستا از مقداربارش کاسته می شود. در شرایط خشکی شدید نواحی شمالی در معرض خطر کمتری قرار دارند و مناطق مرکزی، غربی و جنوبی از جمله بخش هایی از اردستان، نطنز، خوربیابانک، نائین، کاشان، کبوترآباد، اصفهان وشرق اصفهان در معرض خطر خشکی بیشتری قرار دارند.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، شاخص Z-Score ، پهنه بندی ، نرم افزار ArcGIS