نیاز به تفسیر قرآن به قرآن، ذاتی یا عرضی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 483

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_QURN-16-25_009

تاریخ نمایه سازی: 26 فروردین 1397

چکیده مقاله:

تفسیر قرآن به قرآن از جمله روش های تفسیری مورد توجه در دوره معاصر به شمارمی رود و علامه طباطبایی از پیشگامان این روش در این دوره است. اینک این سٶال مطرح است که آیا ذات پاره ای از آیات قرآن در زمان نزولشان چنان است که جز با ارجاع به پاره ای دیگر از آیات قرآن قابل فهم نبوده است و مخاطبان قرآن بدون ارجاع آن آیات به آیات دیگر قادر به فهم مراد الهی نبوده اند بررسی ها در این مقاله نشان می دهد که هیچ آیه ای از آیات قرآن وجود ندارد که هنگام نزول مرادش برای مخاطبان قرآن روشن نبوده باشد. آنان هرگز برای فهم مقاصد قرآن نیاز نداشتند که به آیات دیگر قرآن مراجعه کنند. منتها بر اثر گذشت زمان و فراموش شدن قراین فهم مراد، در آیاتی از قرآن ابهام پدید آمد. یکی از قراینی که به فهم مراد از این آیات مدد می رساند، آیات متحدالموضوعی است که در قرآن پراکنده است. لذا نیاز به تفسیر قرآن به قرآن نیازی عرضی است، نه ذاتی.

کلیدواژه ها:

تفسیر قرآن به قرآن ، تفسیر آیه به آیه ، ذاتی بودن نیاز به تفسیر ، عرضی بودن نیاز به تفسیر

نویسندگان

جعفر نکونام

دانشیار دانشگاه قم

زکیه جوانمردزاده

دانشجوی کارشناسی ارشد تفسیر و علوم قرآن دانشگاه قم