نظریه سازه انگتری و سازمان بین المللی

جامعه بین المللی متشکل از کنش گران گوناگونی است که در محیط بین المللی در تعامل با یکدیگر هستند. از جمله این بازیگران سازمان های بین المللی می باشند. رویکردهای نظری مختلفی در مورد ماهیت، کارکرد و نقش سازمان ها و نهادهای بین المللی وجود دارد. به گونه ای که نظریه های روابط بین الملل تلقی و برآوردهای متفاوتی در این زمینه ارایه و ابراز می دارند. نظریه های واقع گرا ماهیت، اهمیت و کارکرد درجه دوم، حاشیه ای به ابزاری برای سازمان های بین المللی قایلند. نظریه های لیبرال به ویژه نو لیبرالیسم نقش سازمان های بین المللی را مستقل و تنظیم کننده روابط بین الملل می دانند. نظریه سازه انگاری رویکردی متفاوت از هر دو دسته از نظریه های غالب جریان اصلی به ماهیت، کارکرد و نقش سازمان ها و نهادهای بین المللی دارد. زیرا از نظر این نظریه ، سازمان های بین المللی به عنوان قواعد و هنجارهای تزیین یافته، نهادینه شده و ساختار مند، تنها ابزاری در دست دولت ها و تنظیم کننده تعاملات و مناسبات آنان در سطح بین المللی نیستند بلکه آنان ماهیت و کارکرد تکوینی دارد که علاوه بر تنظیم روابط بین دولتی به آن قوام و معنا می بخشند. در این مقاله سعی در تبیین این کارکرد و نقش سازمان های بین المللی از منظر سازه انگاری است.

کلیدواژه ها:

سازمانهای بین المللی ، نهادهای بین المللی ، سازه انگاری ، بینا ذهنی ، قواعد ، هنجارها ، روابط بین الملل