الگوی تسهیم مواد فتوسنتزی به اندام های هوایی گندم نان در شرایط دیم و ارتباط آن با عملکرد دانه

این پژوهش برای بررسی الگوی تسهیم مواد فتوسنتزی به اندام های هوایی گندم نان در شرایط دیم و همچنین ارتباط آن با عملکرد دانه و مقاومت به خشکی انجام شد. 7 ژنوتیپ شامل 2 رقم زراعی (آذر2 و سرداری ) و 5 لاین تهیه شده از مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی زنجان در آزمایشی مزرعه ای به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار به مدت دو سال (1385 و 1386) تحت شرایط دیم مورد بررسی قرار گرفتند. اندازه گیری صفات در مرحله گرده افشانی و رسیدگی فیزیولوژیک انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده اکثر صفات به جز درصد اختصاص ماده خشک به ساقه در زمان گرده افشانی ، همبستگی فنوتیپی مثبت و معنی داری با عملکرد دانه داشتند. هیچ رابطه ای بین درصد اختصاص ماده خشک به برگ و عملکرد دانه وجود نداشت . صفات تسهیم ماده خشک به سنبله در زمان گرده افشانی ، زیست توده و شاخص برداشت رابطه فنوتیپی مثبت و معنی داری با عملکرد دانه در طی دو سال آزمایش داشتند، بنابراین می توان از این صفات به عنوان ویژگی کارآمد در گزینش ژنوتیپ های گندم با عملکرد بالا استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

گندم ، تسهیم مواد فتوسنتزی ، سنبله ، شاخص برداشت