بررسی امکان تحمیل سقط درمانی بر مادر از جانب ولی جنین

یکی از حقوق مسلمی که قانونگذار به موجب قانون سقط درمانی مصوب 1383 برای زنان در نظر گرفته، حق سقط درمانی است. به موجب این قانون زن می تواند با حصول شرایط مقرر، اقدام به سقط درمانی کند. فلسفه ایجاد حق سقط درمانی برای زن، حمایت از جان او و دفع عسر و حرج، از باب قواعد تزاحم، لاضرر، ترجیح اهم بر مهم، و بنای عقلاست، اما نباید به استناد این قانون از حق انحصاری زن سخن راند و عسر و حرج پیش روی مرد و حق تصمیم گیری وی در این باره را نادیده گرفت. مسیله اساسی در این خصوص این است که اگر مادر جنین با وجود همه شرایط قانونی اقدام به سقط نکند، آیا پدر جنین می تواند در صورت ضرورت، او را مجبور به سقط درمانی کند نویسنده در این مقاله با بررسی مبانی فقهی موید سقط درمانی قواعد فقهی موجود و دلایل تقنینی مربوط، مسیله فوق را مورد پژوهش قرار می دهد و نتیجه می گیرد که اگر زن با علم به وضعیت جسمی خود یا جنین اقدام به سقط درمانی نکند، مرد بر اساس سهم سرپرستی خانواده باید بتواند او را بدین امر مجبور سازد. لذا ماده واحده سقط درمانی را باید تلفیقی از حق و تکلیف برای زن درنظر گرفت که اگر خود به اجرای حقش قیام کنند، مرد می تواند با اثبات عسرو حرج ناشی از حاملگی زن یا تولد فرزند ناقص و بیمار، اسقاط جنین را از اوبخواهد.

کلیدواژه ها:

سقط درمانی ، حق مادر ، حق پدر ، فقه ، قانون ، عسر و حرج ، لاضرر