تحلو ساختاری در منطق نگاری ابن سینا و تاثیر تاریخی آن در دوره اسلامی

ابن سینا آثار فراوانی در منطق دارد. بررسی مقایسه ای این آثار، دوگونه تحول در اندیشه منطقی او را نشان می دهد: تحول در مسیله آفرینی، مفهوم سازی، نظریه پردازی و تحول در ساختار منطق نگاری، بررسی گونه اخیر، مسیله تحقیق حاضر است. ابن سینا توانست مجموعه منطقیات به میراث رسیده از یونانیان را از رساله های کنار هم نهاده شده به صورت نظام معرفتی منسجم و با ترتیب منطقی، سامان دهد. این تحول ساختاری به تدریج و با جهت گیری اصلاحی و تکمیلی از شفا تا اشارات و در طول نگارش بالغ بر پانزده رساله صورت گرفته است. منطق نگاران دوره اسلامی پس از ابن سینا، یکی از آثار وی به ویژه شفا و اشارات را الگوی تدوین آثار منطقی خود کرده اند. در این میان اشارات سرآغاز مکتب جدید منطقی شده است. در بررسی تحول ساختاری در آثار منطقی ابن سینا، مباحثی چون الفاظ، مقولات، تعریف، مواد اقیسه و عکس بررسی می شود. این تحقیق زمینه ای برای فرضیه سازی در ترتیب تاریخی آثار ابن سینا فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

ابن سینا ، مقولات ، تعریف ، عکس ، دلالت شناسی ، منطق نگاری دوبخشی ، رووس ثمانیه