مروری بر عوامل کالبدی تاثیرگذار بر ارتقای تعامل کودک با فضای آموزشی

مدرسه از واحدهای مهم اجتماعی است که در جهت آموزش واجتماعی شدن کودکان نقش بسزایی دارد. لذا باید پاسخگوی نیازها و فعالیت های کودکان با خواسته های متنوع باشد. برای رسیدن به این خواسته، معمار باید کودک و فضا و نیازهای او را شناخته و درک کند و راهکارهایی برای تعامل بهتر آنها ارایه دهد. هدف اصلی این پژوهش شناسایی عوامل کالبدی تاثیرگذار بر ارتقای تعامل کودک با فضای آموزشی است. روش پژوهش مروری است و اطلاعات لازم با مطالعه ی کتاب ها، نشریه ها، مطالعات پژوهشی و پایگاه های اینترنتی، اطلاعات اولیه جمع آوری و دسته بندی شد. فاکتورهای تاثیرگذار شناسایی و نتیجه استخراج شد. شیوه ی برقراری ارتباط بین کودک با فضای آموزشی نشان دهنده ی این است که کودک از ویژگی های کالبدی و غیرکالبدی محیط آموزشی تاثیر می پذیرد. فاکتورهای تاثیرگذار روی تعامل محیطی عبارتند از : اسایش کالبدی، امنیت روانی، جذابیت محیطی و ادراک محیطی. شاخصه های تاثیرگذار در طراحی مدارس ابتدایی عبارتند از : معنی، سرزندگی، تناسب ، دسترسی، آسایش بصری، مبلمان و تسهیلات، نور طبیعی، رنگ، انعطاف پذیری عملکرد و ... . توجه به فاکتورهای یاد شده در طراحی مدرسه ی ابتدایی دخترانه می تواند موجبات ارتقای تعامل کودکان با فضای ی آموزشی را فراهم نموده و در تقویت احساس تعلق کودکان به مکان تاثیرگذار باشد.

کلیدواژه ها:

کودک ، تعامل ، فضای آموزشی ، روانشناسی محیطی