بررسی سود هزینه ای دیوار های با بازشو تقویت شده با الیاف FRP و شاتکریت تحت بارگذاری جانبی

در بسیاری از مناطق لرزه خیز جهان تعداد زیادی از ساختمان های بنایی وجود دارد که به دلیل قدمت آنها برای بارهای لرزه ای طراحی نشده اند. زلزله های اخیر نشان داده است که این ساختمان ها در برابر بارهای لرزه ای آسیب پذیر بوده و نیاز به مقاوم سازی دارند. به همین دلیل بررسی عددی و آزمایشگاهی تکنیک های ترمیم و تقویت دیوارها توجه محققین را به خود معطوف داشته است. روش مقاوم سازی با شاتکریت و روش مقاوم سازی با کامپوزیت های FRP دو روش توصیه شده در تقویت دیوار هاست. در این تحقیق با مدل سازی اجزاء محدود و در مقیاس ماکرو، دیوار با بازشو تقویت شده توسط شاتکریت و نمونه ی تقویت شده با CFRP با نمونه تقویت نشده، ازنظر میزان هزینه و میزان بهبود عملکرد با هم مقایسه شده اند. تقویت با شاتکریت در تمام حالات با افزایش میلگرد ، سختی و مقاومت اولیه بیشتری نسبت به نمونه ی تقویت نشده و نمونه ی تقویت شده با CFRP را داراست و مقاومت دیوار را تا حد زیادی افزایش می دهد. در تقویت به صورت یکطرفه با الیاف کربن نوار های قایم نسبت به تقویت در حالت ضربدری با 11 درصد سود افزایش مقاومت و75 درصد کاهش هزینه همراه است همچنین تقویت به صورت قایم نسبت به تقویت به صورت افقی با 10 درصد سود افزایش مقاومت و 33 درصد کاهش هزینه همراه است. در تقویت با شاتکریت، کمترین درصد افزایش ظرفیت باربری مربوط به تقویت با آرماتور با قطر 6 میلیمتر به ضخامت شاتکریت 60 میلیمتر با 256 درصد و با افزایش 416 درصدی سختی می باشد..

کلیدواژه ها:

دیوار آجری ، مدل سازی ماکرو ، شاتکریت ، الیاف پلیمری FRP بازشو