تاثیر پارامترهای ترافیکی بر ایمنی و شدت تصادفات دوربرگردان های تقاطع های شهری مطالعه موردی: شهر رشت

دوربرگردان ها تسهیلات ترافیکی میباشند که به طور عمده حرکت هایی که دارای اهمیت کمتری در تقاطعات و معابر هستند به سمت آنها هدایت میشوند تا عملکرد اصلی بزرگراه که جابه جایی است ارتقاء یابد. حجم زیاد گردش به چپ در تقاطع ها، باعث افزایش تاخیر و تداخل با وسایل نقلیه در جهت های دیگر میشود. عوامل متعدد باعث تاثیرات مختلفی میشوند که گاهی نتیجه معکوس به همراه دارد. بنابراین بررسی این عوامل به صورت مجزا و وزندهی جهت دستیابی به مدل مناسبی که بتواند در افزایش کارایی و کیفیت عملکرد تقاطعات در شهرها موثر باشد از اهمیت بالایی برخودار خواهد بود. در این تحقیق، از روش AHP برای وزن دهی به شاخص ها استفاده شد. آمار مورد استفاده در این تحقیق، با توجه به محدودیت زمانی از 5 دوربرگردان کلانشهر رشت استخراج گردید. داده هایی که در این پژوهش برای تحلیل و آنالیز مورد استفاده قرار گرفته، شامل؛ مشخصات هندسی دوربرگردانها، حجم وسایل نقلیه در مسیر اصلی، متوسط زمان تاخیر،طول صفوف ایجاد شده برای حرکت واگرد، زمان تخلیه صف و سرعت وسایل نقلیه، می باشد. پس از شناسایی عوامل موثر بر ایمنی دوربرگردان ها، به پارامترها امتیازدهی صورت گرفت و به آنها وزن دهی شد. با تحلیل و آنالیز داده ها با روش AHP تاثیر پارمترهای ترافیکی بر ایمنی یکبار به صورت مجزا و یکبار هم با در نظر گرفتن پارامترهای هندسی و فیزیکی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که که پارامترهای ترافیکی از جمله احجام وسایل نقلیه و طول صف در ساعات اوج تاثیر منفی بر عملکرد دوربرگردان دارد. دوربرگردان دوم مورد مطالعه از نظر ایمنی دارای کمترین امتیاز نسبت به سایر دوربرگردان ها میباشد و دوربرگردان چهارم دارای بالاترین امتیاز میباشد

کلیدواژه ها:

دوربرگردان ، ایمنی ، پارامتر ترافیکی ، تحلیل سلسله مراتبی AHP