تاثیر رویکرد کلاس معکوس بر یادگیری و انگیزش درس ریاضی دانش آموزان دختر پایه هفتم شهر بهشهر

پژوهش حاضر بر آن است تا به بررسی تاثیر رویکرد کلاس معکوس بر یادگیری و انگیزش درس ریاضی دانش آموزان پایه هفتم بپردازد. روش پژوهش شبه آزمایشی است. جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه هفتم متوسطه اول شهر بهشهر است که دانش آموزان در غالب دو کلاس گواه و آزمایش به صورت همتا سازی شده انتخاب شده است. تعداد 30 دانش آموز برای هر دو شیوه آموزش معکوس و شیوه توضیحی (سنتی) در نظر گرفته شد .ابزار پژوهش آزمون معلم ساخته (پیش آزمون و پس آزمون) است که پس از اجرای پیش آزمون به مدت هشت جلسه روش تدریس معکوس و سنتی اجرا شد و سپس آزمون از هر دو گروه گرفته شد داده های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی(تحلیل کورایانس) تحلیل شده است. پایایی آزمون براساس ضریب آلفای کرونباخ 0/83 برآورد شد و روایی آن مورد تایید متخصصان و تعدادی از دبیران این رشته قرار گرفت. یافته های پژوهش نشانگر آن است که رویکرد کلاس معکوس بر یادگیری و انگیزش درس ریاضی نسبت به روش توضیحی موثرتر واقع شده است.

کلیدواژه ها:

کلاس معکوس ، انگیزش ، یادگیری ، دوره اول متوسطه