دستیابی به کرامت انسانی درسیره رضوی(ع)

دنیازندگی بدون کرامت وشرافت انسانی نه فقط زندگی انسانی نیست بلکه حتی اززندگی حیوانی پست تراست خداوند متعال فرزندان آدم راذاتا موردتکریم وآنان رابرمقداری فراوان ازکاینات برتری داده است به همین دلیل قاطع وصریح افراد انسانی بایدبراین کرامت وحیثیت رابرای همدیگر به عنوان یک حق بشناسند نویسنده دراین نوشتار برآن است تا باروش تحلیلی اسنادی روایاتی راازامام رضآ(ع)ازکتب گوناگون استخراج نموده وباتوجه به این روایات به بررسی کرامت ومهمترین معیارهای دستیابی به کرامت پرداخته واین روایات رابا آیات کلام الهی نیز تطبیق داده و درباره این معیارها بحث نماید یکی ازبهترین راه های دستیابی به کرامت انسانی واخلاقی شناخت خداوند وقرب به خداوند است عبادت فقط به امورعبادی فردی وجمعی معطوف نمیشود بلکه شخصی که می خواهد به کرامت انسانی دست یابد باید درخلقت خود ودرخالق آن بیندیشد وتفکرکندانسانیت انسان وابسته به قدرت عقلانی اوست انسان هابااستفاده ازنیروی تعقل خوداموررامیشناسند مشکلات خودراتشخیص میدهندارزش هارامشخص میسازندومناسبات خودرابادیگران بهبودمیبخشد وراه رابرای کمال ورشدخودآماده میسازدبنابراین هرنظامی که به این نیرو بیشترتکیه کندبهترمیتوانددرراه پیشرفت وتکامل قدم بردارد تقواشرط تفکرصواب است ومعتقداست که توفیق انسان درکسب معارف حقیقی وعلوم نافع درگرواصلاح اخلاق وکسب فضایل انسانی یعنی همان تقوامی باشداصل دراسلام وسیره معصومین رافت ونرمش است آنان باسخت ترین وجاهلترین دشمنان مواجه شدنداماهمواره بارفق و نرمی وگذشت وبر خوردهای ملایم عقل وجان افرادراتسخیرمیکردندودراین زمینه خودنیزباشخصیت معنوی والهی خویش بعنوان الگوی شایسته ی انسانی مطرح میشدند