تجزیه و تحلیل مسائل ژئومورفولوژی گسل و زیر ساخت کلان شهر تبریر

اخیراًٌ شهر تبریز با رشد و توسعه کریدوری در جهت شرقی– غربی با موانع و مسائل توپوگرافی و هیدروژئومورفولوژی بالفعل و بالقوه زیادی مواجه شده است. باغمیشه،رشیدیه،ولیعصر،گلپارگ ،فهمیده در مسیر گسل فعال شمال تبریز ( طول 170 کیلومتر) واقع شده اند. عموماٌ در این منطقه پر خطر با زیر بنای ناپایدار(از لحاظ لیتولوژی و توپوگرافی)، برج سازی و ساخت آپارتمانهای بلند مرتبه بعنوان منطقه بالا شهر و ثروتمند نشین اولویت دارد. امروزه شهر تبریز در بن بست فضای توپوگرافی مناسب و هموار است، ولی گسترش شهر در یک منطقه فاجعه آمیز بدون آینده نگری و شناخت مسائل هیدروژئومورفولوژی صورت میگیردشهرکهای این گسل با سوابق زمین لرزه های متعدد و حتی 7/7 ریشتری، حکایت از منطقه پر ریسک دارد.سیستم های گسلی فعال و نیمه فعال، که به صورت شکستگی و در مقیاسهای متفاوت در شمال و شمالشرق کلانشهر تبریز مشاهده نمود.گسل اصلی تبریز به عنوان یک سیستم گسلی فعال و اختلاف ارتفاع زیاد حاصل از این فرایند در محدوده شمالی و بخصوص در نواحی شرقی و شمال شرقی شهر تبریز، یکی از بارزترین شاخصه های مخاطره آمیز در توسعه این شهر میباشد. بریدگی در تشکیلاتی که از نظر ساختمان و جنس متفاوت هستند و تغییرات محسوس در لایه های رسوبی و تکرار یا ناپدید شدن چین ها و ظهور مشخصات ویژه گسل های فعال و خصوصاً پرتگاهها و زمین هایی که به صورت دیواره هایی با شیب نسبتاً تند و توپوگرافی خشن، نتیجه جنبشهای امتداد لغز و تا حدودی قائم در راستای این سیستم گسلی است. همچنین، وقوع لغزشها و ریزشها و دیگر فرایندهای متاثر از فعالیت سیستم گسلش و سیلابهای فصلی، از خطرات اصلی در توسعه شهر تبریز در موازات خط گسلی تبریز محسوب میشود.

کلیدواژه ها:

ژئومورفولوژی- تکتونیک ، زیر ساخت ، گسل تبریز- توسعه شهر