بررسی روایت شناسانه مثنوی رعناوزیبا براساس نظریه گرماس

کنش گفتمانی، زنجیره های روایی و مربع معناشناسی گرماس از دستاوردهای شیوه ساختارگرایی در مطالعات ادبی هستند که انگیزه اعمالو رفتار و تفکرات شخصیتهای داستان را مشخص میکنند و روابط ساختاری را که در معنا نهفته است آشکار میکنند. بنابراین، در مقاله پیش رو تلاش شده است تا کنشگران ششگانه، زنجیره های روایی سه گانه و مربع معناشناسانه منظومه غنایی رعنا و زیبا اثر شعله گلپایگانی شاعر شیعه مذهب و خوش طبع قرن دوازدهم هجری، با تکیه برنظریات گرماس، بررسی و تحلیل شود. هدف از نگارش این پژوهش دست یافتن به میزان انطباق این اثر با نظریات سه گانه گرماس الگوی کنشی و زنجیره روایی مربع معناشناسی است. این پژوهش که به شیوه کتابخانهای و بر مبنای توصیف و تحلیل انجام شده، این نتیجه را در برداشته که داستان رعنا و زیبا از الگوی ساختاری و روایی کاملی برخوردار است و در قالب نظریه ساختارگرایانه و معناشناسانه گرماس قابل بررسی و ارزیابی است.

کلیدواژه ها:

روایت شناسی ، مثنوی رعنا و زیبا ، الگوی گرماس ، کنش گفتمانی ، ربعم معناشناسی