بهینه سازی فرمولاسیون و روش ساخت مقره های استئاتیتی با اتلاف کم

استفاده از سرامیک ها به عنوان عا یق و دی الکتریک در تجهیزات خطوط انتقال وتوزیع برق از د یرباز مرسوم بوده است، از انواع آن می توان به پرسلان های کوارتزی، آلومینائی، استئاتیتی و سرامیک آلومینابالا اشاره کرد. الکتروپرسلان ها که معمولا غنی به کوارتز می باشد علی رغم ارزانی و سادگی تولید آنها دارای خواص مکانیکی و الکتریکی مطلوب نمی باشند. پرسلان های آلومینائی اگرچه دارای خواص مکانیکی خوبی هستند، ولی مواد اولیه آنها گران می باشد، دراین میان آنچه پتانسیل استفاده از بدنه های استئاتیتی را افزا یش داده عبارتند از دارا بودن خواص عا یقی و مکانیکی خوب و بالاتر از الکتروپرسلا نها، ارزان بودن نسبی مواد اولیه (تالک) و در دسترس بودن منابع آن در داخل کشور است. بدین منظور جهت تعیین فرمولاسیون بینه، نمونه هایی از بدنه ها ی استئاتیتی تهیه گردید. و آ زمایشات تعیین خواص فیزیکی (جذب آب، دانسیته)، خواص مکانیکی (استحکام خمشی سه نقطه ای)، خواص الکتریکی (قوه تحمل عا یق، مقاومت ویژه حجمی و ثابت دی الکتریک) و بررسی فازی و ریز ساختاری (توسط SEM,XRD ) روی آنها انجام گرفت. نتایج نشان می دهد که بدنه استئاتیتی با 60 % تالک و 15 % کائولن ، 17/5% کربنات باریم و 7/5 کربنات منیزیم از خواص فیزیکی، مکانیکی و الکتریکی بهینه برخوردار است و دارا ی ولتاژ شکست 15 کیلوولت بر میلی متر و استحکام خمشی 70 مگاپاسکال است.

کلیدواژه ها:

پرسلان استئاتیتی ، تالک ، قوه تحمل عایق ، استحکام مکانیکی