مقایسه تخصیص طیف در شبکه های رادیوشناختی تخصیص طیف با استفاده از الگوریتم پیشنهادی GEPSO و الگوریتم ژنتیک

فرآیند تخصیص طیف رادیویی در شبکه های رادیوشناختی، از موضوعات مهم امروزی می باشد. با توجه به وجود فضاهای بلااستفاده در طیف ها، شاهد افت کیفیت سرویس و تاخیر در تخصیص طیف بوده و عدم رسیدگی به این مشکل در تخصیص فرآیند به شکل سنتی، باعث شکل گیری روش های تخصیص طیف هوشمند گردید. در این مقاله به مقایسه دو روش هوشمند موجود در این حوزه، روش مبتنی بر الگوریتم ژنتیک و روش پیشنهادی مبتنی بر ترکیب دو الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات و ژنتیک با نام GPSO، می پردازیم. نتایج حاصل از شبیه سازی، مشخص کننده ی بهبود خروجی های روش پیشنهادی نسبت به روش ژنتیک می باشد.

کلیدواژه ها:

رادیوشناختی ، تخصیص طیف ، کیفیت سرویس ، ژنتیک ، بهینه سازی ازدحام ذرات