شبیه سازی اثر درصد فاز تقویت کننده، اندازه دانه و تخلخل بر میزان عبور نانو کامپوزیت یگ-آلومینا براساس نظریه RGD

شبیه سازی رفتار نانوکامپوزیت های اپتیکی برای دستیابی به پارامترهای بهینه در ساخت آنها مسیله ای بسیار حایز اهمیت است. پارامترهایی مانند درصد فازتقویت کننده، اندازه ی دانه های فاز زمینه و فازتقویت کننده و همچنین اندازه و درصد تخلخل ها، از جمله عواملی هستند که بر میزان عبور بسیار تاثیرگذار می باشند. در این پژوهش ابتدا نظریه های مختلف بررسی و با یکدیگر مقایسه گردید. با توجه به ویژگی های نانوکامپوزیت یگ-آلومینا ( زمینه یگ با فاز تقویت کننده نانو ذرات آلومینا )، نظریه ی RGD، بهترین نظریه برای بررسی پارامترهای موثر بر میزان عبور این نانو کامپوزیت انتخاب شد. براساس تحلیل های انجام شده، بهترین گستره ی درصد فاز تقویت کننده برای رسیدن به بیشینه عبور (80% میزان نظری ) در محدوده فروسرخ برای این نانوکامپوزیت،% (0/1-1) نانوذرات آلومینا ( 50 نانو متر ) تعیین شد. همچنین مشخص گردید باتوجه به اختلاف بیشتر ضرایب شکست بین تخلخل و فاززمینه ( 1- 1/816 ) نسبت به اختلاف ضرایب شکست بین فاز زمینه و فاز تقویت کننده ( 1/768-1/816)، تاثیر درصدهای مختلف تخلخل بر تغییرات میزان عبور چشمگیرتر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

یگ ، آلومینا ، کامپوزیت ، فاز تقویت کننده