ارایه راهکارهای توسعه گردشگری پایدارروستایی بااستفاده از مدل برنامه ریزی استراتژیکswot مطالعه موردی :روستای طبس سبزوار

امروزه با توجه به اهمیت همه جانبه ای که پایداری به عنوان پارادایم حاکم در موضوع توسعه به دست آورده ، پرداختن به توسعه پایدارروستایی امری ضروری است . صنعت گردشگری یکی از شاخص های اصلی وموثر در اقتصاد جهانی وملی به شمار می رود، چنانچه بعد از جنگ جهانی دوم از رشد بسیاری برخوردار گشته است . از گردشگری به عنوان یکی از راهکارهای مهم ، عامل اصلی محرک برای بازسازی وتوسعه اجتماعی واقتصادی یی یادشده است . شرایط جغرافیایی وآب وهوایی مناسب ،صنایع دستی از جمله ویژگی هایی است که به توسعه گردشگری روستایی در ایران کمک می کند . توسعه گردشگری می تواند اثرات وپیامدهای مثبت ومنفی ، اقتصادی واجتماعی واشتغال ودرآمد را در پی داشته باشد . دست یابی به این امر نیازمند تدوین وبکارگیری الگوی راهبردی مناسب ، از سوی برنامه ریزان ومدیران گردشگری است . از آنجا که روستای طبس دارای توان وپتانسیل های بالقوه می باشد هرساله تعداد زیادی از گردشگران را به خود جذب می کند . در پژوهش حاضر، مطالعه از نوع استنادی، کتابخانه ای وبررسی های میدانی در ابعاد اقتصادی ،اجتماعی،فرهنگی ،محیطی ونهادی صورت گرفته وازروش تحقیق تحلیل محتوابه کمک مدل برنامه ریزی استراتژیکswot استفاده شده است وسپس فرایندبرنامه ریزی ،مشخص وراهکارهای پیشنهادی نیز ارایه گردیده ، نتایج گویای این است که باتوجه به این موضوع که سطح آسیب پذیری روستاها،به دلیل توسعه گردشگری بسیار بالاست،برنامه ریزی ومدیریت در امر گردشگری به توجه به محدود بودن فرصت ها وبالابودن نقاط ضعف امری ضروری است.

کلیدواژه ها:

توسعه گردشگری ، گردشگری پایدارروستایی ، روستای طبس ، برنامه ریزی راهبردی